Heling gaat niet over loslaten, fixen of de beste versie van jezelf worden
Het pad van thuiskomen bij alles wat je bent
In een wereld waarin ‘persoonlijke groei’ vaak gelijk wordt gesteld aan vooruitgang, loslaten of jezelf verbeteren, lijkt heling soms iets te zijn dat we moeten bereiken. Alsof we ergens naartoe moeten. Iets moeten fixen aan onszelf. Alsof we pas genoeg zijn wanneer we ‘de beste versie’ van onszelf zijn geworden.
Maar wat als echte heling daar helemaal niet over gaat?
Wat als heling geen prestatie is, maar een proces? Geen eindpunt, maar een uitnodiging om thuis te komen bij jezelf – precies zoals je nu bent.
De valkuil van willen fixen
We zijn gewend om pijn als een probleem te zien. Iets wat weg moet, opgelost moet worden. Maar veel van wat we ervaren – verdriet, angst, woede, spanning – heeft geen oplossing nodig. Het wil gezien worden. Gevoeld worden. Gehoord worden. Met liefde en aanwezigheid.
Wanneer we proberen onszelf te ‘fixen’, bevestigen we eigenlijk dat er iets mis is met ons. Terwijl juist het volledig toestaan van wat er is, ruimte maakt voor werkelijke verandering.
Heling is ruimte maken
Echte heling ontstaat niet door iets los te laten, maar door het ten diepste toe te laten. Niet door gevoelens of patronen weg te duwen, maar door erbij te blijven – met zachtheid en nieuwsgierigheid. Door steeds meer ruimte te maken voor álles wat in jou leeft: het lichte én het donkere, het rustige én het chaotische, het krachtige én het kwetsbare.
Het vraagt geen perfectie, maar aanwezigheid.
Thuiskomen in jezelf
Heling is jezelf steeds opnieuw durven ontmoeten. Niet alleen de delen die je graag laat zien, maar juist ook die stukken die je liever verstopt: je schaamte, je boosheid, je verdriet, je gemis, je verlangens.
Hoe meer je deze delen uitnodigt aan tafel, hoe voller en echter je leven wordt. Niet mooier misschien, maar wel waarachtiger. En dat is waar diepe rust ontstaat – niet omdat alles opgelost is, maar omdat alles er mag zijn.
Verbinding als medicijn
Heling is in essentie verbinding. Verbinding met jezelf, met je lichaam, met je emoties, met je geschiedenis. En van daaruit ook: verbinding met de ander. Vanuit aanwezigheid, niet vanuit moeten.
Wanneer je jezelf écht ontmoet, kan ook de ander jou ontmoeten. En daarin schuilt een diepe, stille kracht.

Reactie plaatsen
Reacties